fbpx

Angst voor emotionele pijn

Angst voor emotionele pijn_Catriene Smit

Maarten en Inge komen binnen voor hun eerste sessie relatietherapie. Wat direct opvalt, is hun manier van communiceren. Die is vriendelijk, maar wel afstandelijk.  Ze maken vooral contact met mij en minder met elkaar.

Er bestaan 2 vormen van communicatie: communicatie om te verbinden en communicatie om te controleren. 

In het geval van Maarten en Inge is vooral sprake van de 2e vorm. Dit uit zich in verwijten, problemen rationaliseren, uitleggen en verdedigen. Het doel van deze vorm van communicatie is de situatie onder controle houden om zodoende emotionele pijn te vermijden. Het is dus een beschermingsmechanisme.

Tijdens de sessie hebben we onderzocht welke angsten voor emotionele pijn achter dit beschermingsmechanisme zitten.

Voor Inge en Maarten is vooral de avondspits een lastig moment dat veel stress veroorzaakt. Ze hebben 2 jonge kinderen die dan moe zijn en niet altijd meewerken. Inge wil graag dat het avondeten een gezellig samenzijn is. Ze doet dan ook enorm haar best om het zo goed mogelijk te laten verlopen. Wanneer dat niet lukt, raakt ze gefrustreerd en is ze kritisch naar zowel zichzelf als Maarten. Ze vindt dat ze het beter had moeten aanpakken en ergert zich aan de passieve houding van Maarten. Ze voelt zich niet gesteund door hem.

Achter de frustratie en kritische houding van Inge zit teleurstelling en verdriet. Dat het niet loopt zoals ze het graag zou willen. En het gevoel dat ze faalt als moeder. En dat doet pijn. Om die pijn niet te hoeven voelen schiet ze in oordelen en verwijten.

Wanneer Inge haar frustraties uit en zegt wat Maarten anders of beter moet doen, wordt bij Maarten ‘angst voor kritiek’ en daarmee ‘angst voor afwijzing’ getriggerd.

Om mogelijke afwijzing van Inge te voorkomen schiet hij voortdurend in de verdediging en rationaliseert hij de situatie. Zo hoeft hij niet naar dat pijnlijke gevoel te gaan.

Tijdens de sessie hebben we een eerste stap gezet in het toelaten van alle angsten en alle gevoelens die er zijn. Door deze gevoelens heel bewust te ervaren leer je er voor jezelf te zijn en wordt de angst steeds minder. Dit opent de weg naar oprechte communicatie. Niet om de situatie te controleren of te manipuleren, maar om echt jezelf te laten zien en de ander te zien. Zo ontstaat verbinding. (En een betere sfeer aan tafel☺)